خلاء مدیران تاثیرگذار در ورزش؛
تعطیلی دبیرستان و انستیتو ورزش تربیت مدیر را متوقف كرد
مركز اسپرت: دبیركل پیشین كمیته المپیك رد پای مجلس را در كمرنگ شدن توجه به تربیت نیروی انسانی برای مدیریت ورزش را پُررنگ و در عین حال نقش آنرا برای پُركردن خلا به وجود آمده دراین زمینه، اول می داند.
به گزارش مرکز اسپرت به نقل از مهر، کمبود بزرگ ورزش ایران از «مدیر مؤثر»، نبود تدبیر و برنامه ریزی مناسب برای تربیت آنها و البته تبعاتی که این ضعف در بٌعد بین الملل و در تقابلات صهیونیستی - سعودی برای ورزش دارد موضوعی بود که خبرگزاری مهر در گزارشی با عنوان «ورزشی که مدیران تأثیرگذار ندارد / جانشین پروری حلقه مفقوده» به آن پرداخت.
در این گزارش به این مساله اشاره شد که قبل از این تربیت مدیران و در واقع همان جانشین پروری یکی از اهداف مورد توجه بود که به خاطر آن یک «آکادمی» ویژه هم افتتاح شد اما تشکیل آن راه به جایی نبرد. پس از آن سعید فائقی معاون سازمان تربیت بدنی وقت در گفتگویی با عنوان «نقش احمدی نژاد در کمبود مدیران موثر ورزشی» این مساله را تأیید و در مورد دلیلهای آن توضیح داد.
این مسئله یعنی «کمبود مدیران تأثیرگذار در ورزش» در گفتگوی تفصیلی با امیر حاج رضایی کارشناس و مفسر فوتبال و تحت عنوان «مدیر باید انشاء نویس باشد نه دیکته نویس / ورود سیاسیون به مدیریت ورزش لطمه زد» هم به چالش کشیده شد. وی با تاکید بر ضعف مدیریتی در ورزش و همچون فوتبال، سیاست و ورود آنرا همچون عوامل تأثیرگذار دراین زمینه عنوان نمود.
سید امیر حسینی هم این عقیده حاج رضایی را تایید می کند. دبیرکل پیشین کمیته ملی المپیک در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن اشاره به خاصیت های مدیران ورزش که موجب عملکرد موفق و ماندگار آنها در گذشته های دور شد، در مورد آنچه به تدریج موجب کمرنگ شدن این مهم شد و همین طور راه کارهای پیشنهادی دراین زمینه توضیح داد. وی از حسن غفوری فرد، محسن مهرعلیزاده، محمد علی آبادی، علی سعیدلو و محمد عباسی بعنوان مدیرانی که در دوره آنها توجه به موضوعات فرهنگی و آموزشی همچون جانشین پروری و تربیت نیروی انسانی کمرنگ شد، یاد می کند.
جایگاه تجربه و دانش در مدیریت
معاون پیشین سازمان تربیت بدنی در ابتدای گفتگویش با خبرنگار مهر با اعلان اینکه علم و هنر در برنامه ریزی، سازماندهی و ارتباطات در کنار هم موجب ایجاد «مدیریت» می شوند، اظهار داشت: علم و هنر با تجربه و کار ایجاد می شود. دانش نظریه هم یک امر لازم و ضروری در مهارت های مدیریتی بشمار می رود اما این فاکتور به تنهایی مدیرساز نخواهد شد.
ویژگی بارز مدیران در دهه اول انقلاب اسلامی
وی به خاصیت مدیران دهه اول انقلاب اشاره نمود و تصریح کرد: در دهه اول انقلاب افرادی که وارد عرصه مدیریت می شدند، تجربه زیادی نداشتند اما خاصیت هایی داشتند که در عملکرد آنها بی تاثیر نبود. این مدیران «اخلاص در کار» داشتند و اینکه خدمت را امری عبادی در نظر می گرفتند. آنها خودرا «وقف» کارشان می کردند و دیگر اینکه «ریسک پذیر» بودند و اینگونه با جیب خالی هم کار می کردند.
مدیرانی که نتیجه «جانشین پروری» شدند
حسینی که قبل از انقلاب اسلامی بعنوان یک معلم فعالیت داشت و پس از انقلاب هم بواسطه فارغ التحصیلی در رشته تربیت بدنی این حرفه را دنبال کرد و به تدریج وارد عرصه مدیریت شد، تاکید دارد که آن زمان به بحث «جانشین پروری» اهمیت ویژه ای داده می شد.
وی دراین زمینه با یادآوری اینکه زمانی نصرالله سجادی مدیر اداره کل تربیت بدنی آموزش و پرورش بود و خودش هم بعنوان معاون کنار او قرار داشت، اشاره کرد: همان زمان برای «جانشین پروری» در این اداره کل اقداماتی انجام دادیم. تربیت شدن احمد درگاهی که ریاست سازمان تربیت بدنی وقت را عهده دار شد نتیجه همین نگرش بود. سید محمدحسین رضوی هم از کارشناسان اداره کل در آن زمان بود که به معاونت فرهنگی سازمان تربیت بدنی وقت رسید. در کل آن زمان از جهت مدیریتی تحولات بزرگی بوجود آمد.
دو اقدام موثر برای تربیت نیروی انسانی در ورزش
معاون پیشین سازمان تربیت بدنی وقت با یادآوری تشکیل «انستیتو ورزش» در این سازمان، اشاره کرد: راه اندازی این انستیتو به ریاست دکتر رضوی برای رسیدگی به خلا مدیریتی بود و به همین دلیل تربیت نیروی انسانی در آن با جدیت دنبال شد. بسیاری از مدیران از همین انستیتو فارغ التحصیل شدند. همین طور در دهه ۶۰ هم برای برطرف شدن بسیاری از نیازهای ورزش همچون نیروی انسانی «دبیرستان های ورزش» تشکیل شد.
تاثیر منفی ورود سیاست به ورزش؛ سیاستمدارانی که موجب رکود شد
امیر حسینی در ادامه با یادآوری اینکه در دوره ریاست جمهوری مرحوم اکبر هاشمی رفسنجانی ریاست سازمان تربیت بدنی وقت به حسن غفوری فرد سپرده شد که یک سیاست مدار بود و اینگونه مدیریت ورزش از تخصصی گرایی به سیاسی سوق پیدا کرد، اظهار داشت: درست پس از آمدن حسن غفوری فرد به ورزش و تبدیل مدیریت ورزش به مدیریت سیاسی، دبیرستان های ورزشی و اهدافی که برای آنها تعریف شده بود رو به رکود و تعطیلی رفت.
وی در همین زمینه به نقش و تاثیرگذاری محسن مهرعلیزاده بعنوان دیگر نیروی سیاسی که مدیریتش در ورزش بی تاثیر در رکود آموزش و تربیت نیروی انسانی نبود هم اشاره ای داشت. حسینی دراین زمینه اظهار داشت: پس از دوره غفوری فرد و با آمدن مصطفی هاشمی طبا، اهتمام به امر آموزش و تربیت مدیران ورزشی جدی تر شد. حتی با اجرای طرح توسعه آموزش و مدیریت ورزش، گام هایی دراین زمینه برداشته شد. آن زمان من معاون فرهنگی سازمان تربیت بدنی وقت بودم. به خاطر دارم که بیش از ۱۱۳ هزار ساعت آموزش را سازماندهی کردیم اما در دهه ۸۰ و با آمدن محسن مهرعلیزاده به سازمان تربیت بدنی، امر آموزش مجدداً تعطیل شد چون کارهای معاونت فرهنگی و آموزش افت کرد.
علی آبادی، سعیدلو و عباسی هم توجهی به امر آموزش نداشتند
موسس فدراسیون بین المللی ورزش های زورخانه ای با یادآوری اینکه پس از مهرعلیزاده مدیریت ورزش ایران به ترتیب به محمد علی آبادی، علی سعیدلو و محمد عباسی سپرده شد، اشاره کرد: هر یک از این افراد هم بعنوان یک چهره غیر ورزشی مدیریت این حوزه را بر عهده گرفتند. در دوره علی آبادی، سعیدلو و عباسی هم مسئله فرهنگی و آموزشی ورزش که می توانست به تربیت نیروی انسانی کمک نماید، بطور کامل کنار رفت.
تاثیر مجلسی ها در سیاسی شدن ورزش
این مدیر با سابقه در ورزش ایران در مجموع رد پای مجلس شورای اسلامی و نمایندگانش را در کمرنگ شدن توجه به تربیت نیروی انسانی برای مدیریت ورزش خیلی پُررنگ می داند چونکه می گوید آرای آنها موجب دور شدن ورزشی ها از مدیریت ورزش و روی کار آمدن سیاسیونی شد که به این مهم توجهی ندارند.
وی در این بخش از گفتگو با خبرنگار مهر اشاره کرد: برای انتخاب رئیس دستگاه ورزش در دوره ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد، مجلس به حمید سجادی که گزینه پیشنهادی بود رای نداد. نصرالله سجادی هم گزینه پیشنهادی در دوره ریاست جمهوری حسن روحانی بود که از مجلس رای مثبت نگرفت. در واقع نمایندگان مجلس با رای ندادن به متخصصین ورزش برای مدیریت آنها، موجب ادامه مدیریت سیاسیون در این حوزه شدند. افراد سیاسی هم مشکلات و نیازهای ورزش که تربیت نیروی انسانی و توجه به جانشین پروری یکی از مهمترین آنهاست را ندیدند و بنا بر این امروز دراین زمینه با خلا مواجه ایم.
مجلس در تربیت نیروی انسانیِ ورزش نقش اول را دارد
خبرنگار مهر در ادامه گفتگو با سید امیر حسینی «راهکاری پیشنهادی وی برای جانشین پروری و پُر کردن خلا مدیران تاثیرگذار» را جویا شد. وی دراین زمینه نقش مجلس و نمایندگانش را بالاتر از همه عنوان نمود و اظهار داشت: مجلس قانون گذار است و مبنای تمام فعالیت ها هم قانون است. اگر مجلس به وظایف قانونی توجه داشت، نمایندگانش افراد باسابقه و برنامه محور را وارد ورزش می کردند، کسانی که به درد ورزش همچون تربیت نیروهای انسانی اشراف لازم را دارند. مجلس دراین زمینه مسئولیت اصلی را بر عهده دارد.
استانداردهای مدیریت باید بین المللی شود
رئیس پیشین فدراسیون هندبال اشاره کرد: پس از تخصصی شدن مدیریت ورزش - با ورود مدیران ورزشی- و آغاز تربیت نیروی انسانی هم باید توجه داشت که این مهم با نگاه بین المللی صورت گیرد. تا زمانیکه استانداردهای مورد توجه دراین زمینه در حد داخلی و گروهی و جناحی باشد، پیشرفت لازم حاصل نخواهد شد.
مدیران به فکر حفظ موقعیت نباشند
رئیس پیشین فدراسیون شمشیربازی روند تصمیم گیری مدیران را یکی دیگر از مشکلات عنوان نمود و تصریح کرد: برخی مدیران جسارت لازم برای کار کردن را ندارند و فقط برای گذران و حفظ موقعیت خود کار می کنند در صورتیکه این فاکتور یعنی جسارت کاملاً تعیین کننده است. باید آنرا داشت تا بتوان در زمینه های مختلف همچون جانشین پروری گام های بزرگ برداشت.
لزوم توسعه تشکل های مردمی
دبیرکل پیشین کمیته ملی المپیک نگاه دولتی به ورزش را یکی دیگر از مسائل بازدارنده عنوان نمود و اظهار داشت: باید تشکل های مردمی در ورزش توسعه پیدا کنند. اتحادیه باشگاه ها، اتحادیه مدیران، اتحادیه داوران، اتحادیه ورزشکاران و.... شکل گرفته و هر یک توسعه پیدا کنند. بیش از دو دهه پیش در تدوین اساسنامه فدراسیون ها تاکید داشتیم که نمایندگان ورزشکاران، داوران و … باید از اتحادیه ویژه آنها انتخاب شوند چونکه این مسئله جنبه نظارتی دارد و به مدیریت هم کمک می نماید.
کمیته ملی المپیک به موضوع آموزش اهتمام بیشتری داشته باشد
حسینی در پاسخ به این پرسش که «کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش در تربیت مدیران چه نقشی می توانند داشته باشند؟» نیز اشاره کرد: ماموریت کمیته ملی المپیک توسعه و ترویج المپیزم است. این کمیته هم دوره هایی آموزشی برای ارتقای سطح مدیریت برگزار می نماید که باید گسترده تر کند. در کل کمیته ملی المپیک باید به امر آموزش اهتمام بیشتری داشته باشد و در توسعه کارهای آموزشی، آموزش مدیران را جدی تر لحاظ کند.
وزارت ورزش مبنای انتخاب ها را «تخصص گرایی» قرار دهد
وی که ریاست فدراسیون شطرنج را هم در کارنامه دارد همین طور به تاثیر تصمیمات اتخاذ شده در وزارت ورزش اشاره نمود و اظهار داشت: مبنای تصمیمات در این وزارتخانه و برای تعیین مدیران باید شایسته سالاری و تخصصی گرایی باشد. افرادی مانند کیومرث هاشمی، علی رغبتی و محمد علیپور که امروز از نیروهای وزارتخانه به حساب می آیند از فارغ التحصیلان انستیتو ورزش هستند. وزارت ورزش باید از این دست افراد بهره بیشتری ببرد.
مدیر ورزشی باید لزوماً قهرمان ورزشی باشد؟
نایب رییس پیشین کمیته ملی المپیک در پاسخ به این پرسش که «برخی مدیران امروز ورزش در گذشته جزو قهرمانان بودند. آیا ضرورتی به این کار در امر جانشین پروری است؟»، اشاره کرد: لزوماً نباید مدیران از میان قهرمانان انتخاب شوند اما اینکه مدیران از جنس ورزش باشند و کم و کاستی های این حوزه را بشناسند موجب می شود که زودتر و بهتر به نتیجه برسند.
تحصیلات لازم است اما.....
این مدیر با تجربه ورزش ایران همین طور در پاسخ به پرسش دیگری که در ارتباط با تحصیلات و ضرورت آن برای مدیران ورزشی عنوان شد، اظهار داشت: تحصیلات فاکتوری لازم است که به مدیر دیدگاه می دهد اما با اهمیت تر از آن این است که فرد مهارت های مدیریتی و ارتباطی را آموزش ببیند. مدیری که اصول برنامه ریزی و بودجه را نداند قاعدتاً نمی تواند موثر باشد.
ورزش به آدم خاص خود نیاز دارد
امیر حسینی در بخش پایانی گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: در کل اینکه ورزش به آدم خاص خود نیاز دارد در صورتیکه در خیلی از ادوار، افرادی که از کابینه دولت جامانده بودند را وارد ورزش می کردند و این پیامد مثبت نداشته و ندارد. البته استثناهایی هم داشته ایم مانند محسن صفایی فراهانی که مدیر غیر ورزشی اما موفق برای ورزش بود. مصطفی هاشمی طبا هم بعنوان یک مهندس وارد ورزش شد و با نگاه مهندسی خود، مدیریت کرد اما مهارت های آنرا داشت. در کل اینکه برخورداری از «مهارت های مدیریتی» لازمه مدیریت است.
منبع: markazisport.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب