اعمال نظر پادشاه برای اولین حضور؛
جرقه ورود ایران به المپیك از كجا زده شد؟
به گزارش مرکز اسپرت نخستین حضور ورزش ایران در بازی های المپیک به سال ۱۹۰۰ میلادی باز می گردد؛ زمانیکه پادشاه قاجار پسر یکی از سفرای کشور در اروپا را بعنوان نماینده ایران به دومین دوره المپیک اعزام کرد.
خبرگزاری مهر - گروه ورزش: کمیته بین المللی المپیک (IOC) تا به امروز سی و یک دوره بازی های المپیک را برگزار کرده است و تا کمتر از یک هفته دیگر سی و دومین دوره این بازی ها را هم در توکیو آغاز می کند تا پس از یک سال وقفه در استثنایی ترین شرایط آنرا به سرانجام برساند.
از مجموع بازی های المپیک که تا به امروز در ادوار مختلف برگزار شده، ورزش ایران در ۱۶ دوره حضور داشته است و در المپیک توکیو هم هفدهمین حضور خویش را به ثبت می رساند. نخستین «حضور رسمی» کاروان ایران در بازی های المپیک در بازی های ۱۹۴۸ لندن رقم خورد در صورتی که باید نام ایران نیم قرن پیش از آن (المپیک ۱۹۴۸ لندن) برای نخستین بار در بین کشورهای شرکت کننده در بازی ها قرار گرفت.
دومین دوره المپیک و نخستین حضور نماینده ای از ایران
اولین دوره بازی های المپیک (المپیک نوین) سال ۱۸۹۶ در یونان (آتن) برگزار شد، از آن سال به بعد این بازی ها هر چهار سال یک مرتبه برگزار شد تا سال ۱۹۱۶ که به علت جنگ جهانی اول برگزاری بازی های المپیک در آلمان (برلین) لغو شد. به جز این جنگ جهانی دوم هم سبب لغو بازی های المپیک ۱۹۴۰ ژاپن (ساپورو) شد.
در این میان به تدریج برگزاری بازی های المپیک ساختار و چارچوب قانونمندری به خود گرفت طوریکه از المپیک ۱۹۰۸ لندن به بعد، ورزشکاران تحت مقررات خاصی با معرفی از جانب کشورهای عضو کمیته بین المللی المپیک حق شرکت در بازی های المپیک را پیدا می کردند در صورتی که تا قبل از آن ورزشکاران می توانستند به صورت انفرادی در این رویداد شرکت نمایند کما این که اعزام کاروان ورزشی از جانب کشورها یا اعزام ورزشکاران انفرادی و دسته تعدادی از سوی باشگاه های و اتحادیه های ورزشی (به خصوص در اروپا) برای حضور در المپیک رایج بود.
به همین دلیل بود که سال ۱۹۰۰ و به هنگام برگزاری دومین دوره المپیک نوین، نماینده ای از ایران عازم محل برگزاری بازی ها در فرانسه (پاریس) شد و سبب شد برای اولین بار پرچم ایران در کنار دیگر شرکت کنندگان در المپیک به اهتزاز درآید.
اولین حضور ایران در بازی های المپیک در بازی های ۱۹۰۰ پاریس رقم خورد«پرنس» نخستین المپین ایران با انتخاب پادشاه قاجار
ورزش ایران همزمان با چهاردهمین دوره بازیهای المپیک که سال ۱۹۴۸ در لندن برگزار شد، یعنی بعد از آنکه در کمیته بین المللی المپیک پذیرفته شد و نامش در کنار دیگر اعضای این کمیته قرار گرفت، به صورت رسمی وارد بازی های المپیک شد. در واقع این نخستین حضور رسمی کاروانی از ورزش ایران در بازی های المپیک بود باآنکه نقطه آغاز و پیشینه المپیکی ایران به همان بازی های ۱۹۰۰ فرانسه باز می گردد و دوره حکمرانی سلسله قاجار در ایران.
آن زمان نام «پرشیا» مورد استعمال خارجیان برای کشور ایران بود و مظفرالدین شاه شخص اول مملکت به حساب می آمد. وی «فریدون میرزا ملکم» که پدرش «میرزا ملکم خان ناظم الدوله» مسئولیت سفارت ایران در چند کشور اروپایی را برعهده داشت را برای حضور در المپیک ۱۹۰۰ معرفی نمود.
بدین ترتیب «فریدون میرزا ملکم» بعنوان یک دانشجوی ایرانی و نخستین المپین از «پرشیا» راهی فرانسه شد و در مسابقات شمشیربازی اسلحه اپه با حریفانش به رقابت پرداخت. البته قبل از این که وی در این بازی ها شرکت کند، پدرش لقب افتخاری «پرنس» را برای او از شاه گرفت و در مقابل به رسم سپاس یک انگشتر برلیان به شاه داد.
اینگونه شد که تاریخ نگاران و همچون «ویلیام مالون» رئیس جامعه بین المللی تاریخ نگاران المپیک (۲۰۰۴ - ۲۰۰۰) نام تنها نماینده ایران در المپیک ۱۹۰۰ پاریس را با لقب «پرنس» آورده است. «پرنس فریدون ملکم» در این بازی ها در کنار نمایندگان دیگر کشورهای شرکت کننده پرچم ایران را در استادیوم المپیک پاریس به اهتزاز در آورد.
گفته می شود ۲۸ کشور که ایران هم یکی از آنها بود در المپیک ۱۹۰۰ فرانسه شرک داشتند؛ المپیکی که زنان برای اولین بار اجازه شرکت در آنرا پیدا کردند و برگزارکننده رقابت در دو رشته گلف و تنیس بودند.
اتفاقا همزمان با این بازی ها نمایشگاه بین المللی پاریس هم برگزار شد و بنابراین «مظفر الدین شاه قاجار» در جریان بازیها و به خاطر بازدید از این نمایشگاه عازم فرانسه شد.
«پرنس فریدون ملکم» نخستین المپین ورزش ایران بودحضور ایران در همایش المپیک ۱۹۳۶ برلین
بعد از برگزاری المپیک ۱۹۰۰ فرانسه ورزش ایران نزدیک به نیم قرن (۴۸ سال) در هیچ دوره دیگری از بازی ها شرکت نکرد. البته در این میان کمیته برگزاری بازی های المپیک ۱۹۳۶ آلمان زیر نظر «رایش سوم» علاقمند بود تا تمام کشورهای جهان در این بازیها شرکت نمایند. حتی برای کشورهایی که در کمیته بین المللی عضویت نداشتند یا نمایندگان آنها در بازی ها غایب بودند، اردویی با نام «همایش تربیت بدنی و ورزش» ترتیب داده بود.
پیش از برگزاری این بازی ها (المپیک ۱۹۳۶ آلمان)، ایران که صاحب تشکیلات نیم بند شده بود، دعوت نامه شرکت در این اردو را با امضای سه مقام ارشد آلمانی دریافت کرد. در این دعوت نامه از ۳۰ معلم ورزشی برای حضور در این برنامه دعوت شد. البته انتخاب معلمانی که آشنا به یکی از زبانهای انگلیسی، آلمانی یا فرانسه بودند، سخت بود. اما رضا شاه مأموریت رسیدگی به این برنامه را به اسماعیل مرآت سپرد و او هم با تعیین محمود وکیلی بعنوان سرپرست هیات اعزامی، ۱۸ نفر از دانشجویان منتخب محصل در آلمان و فرانسه را جهت شرکت در این گردهایی برگزید و این گونه ایران در همایش جهانی تربیت بدنی المپیک ۱۹۳۶ برلین شرکت کرد.
شرکت این عده در فعالیتهای اردویی و مسابقات ورزشی، حضور در کنگره تربیت بدنی و تماشای مسابقات و آشنایی با امور تدارکاتی و تشکیلاتی بازی ها به بالا بردن اطلاعات ورزشی شان و جنبش المپیک کمک زیادی کرد.
در کتاب «سرآمدان ورزش ایران» اینطور عنوان شده در سالهای پس از تجربه این عده در امر ورزش و بخصوص حضور متوالی در المپیک بهره گرفته شد؛ حضوری که به صورت رسمی از سال ۱۹۴۸ و المپیک لندن شروع شد و به صورت مستمر تا به امروز ادامه داشته است.
منبع: markazisport.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب