این خانه به دوشی ادامه دارد
مركز اسپرت: خوزستان چند سالی است كه دختران فوتبالیست خوزستان به سبب بی میلی و بی مهری باشگاه های لیگ برتری استان، سختی های بسیاری را برای بازی در تیم های خارج از استان به جان می خرند.
امسال در حالی لیگ برتر فوتبال بانوان کشور برگزار می گردد که احتمال حضور تیمی از خوزستان، مهد فوتبال کشور در این رقابت ها بسیار کمرنگ است؛ آویسا خوزستان که سال قبل نخستین حضور خود در لیگ برتر را تجربه کرد، فعلا به دلایلی احتمال حضورش در لیگ برتر معین نیست و البته باتوجه به این که تمام تیم های لیگ برتری، سرمربی و حدودا بازیکنان خودرا برای فصل جدید لیگ برتر شناخته اند اما آویسا اقدامی دراین زمینه نداشته، باید حضور این تیم در لیگ برتر را منتفی دانست.
به گزارش مرکز اسپرت به نقل از ایسنا، اما دختران خوزستانی چند سالی است که چشم انتظار تیم داری باشگاه های لیگ برتری خوزستان خصوصاً باشگاه بزرگ، منسجم و با ساختار فولادخوزستان در لیگ برتر فوتبال بانوان هستند. آرزویی که البته با بیان معاون بانوان اداره کل ورزش و جوانان خوزستان در خصوص منتفی شدن تیم داری فولاد در فصل پیش روی لیگ برتر بانوان به سبب محدودیت های این شرکت، باز هم محقق نشد.
از چند ماه پیش که باشگاه فولاد اعلام نمود که تمایل به تیم داری در لیگ برتر بانوان دارد و حتی بعضی از اهالی فوتبال بانوان این مساله را بواسطه نگاه خوب مدیرعامل این باشگاه به ورزش بانوان جدی دانستند، شور و شوق عجیبی در دل دختران خوزستانی بواسطه اینکه بالاخره طعم یک تیم داری در خور شان خوزستان را خواهند چشید، به وجود آمد و حتی برخی از دختران فوتبالیست خوزستانی که خسته از سال ها حضور در فوتبال خارج از استان بودند، به خاطر حضور در تیم فولاد به پیشنهادهای خود نه گفتند تا اینکه متوجه شدند، تیم داری ای در کار نیست و دخترانی که باید بازهم سختی راه و دوری از خانواده را به جان بخرند و کیلومترها آن طرف تر از شهر و دیار خود، با تیم های دیگر قرارداد ببندند.
اما سوال این است که تا کی مقرر است، دختران فوتبالیست خوزستانی که هر کدام طی سال های گذشته کاربلدی و توانمندی خودرا در تیم های خارج از استان و تیم ملی نشان داده اند، از بازی در استان خود محروم باشند و حق شان ضایع شود؟ چرا باشگاه های خوزستانی این همه استعداد و ظرفیت در بخش بازیکن و مربی فوتبال بانوان را نادیده می گیرند و نسبت به تیم داری در لیگ برتر بی میل و بی تفاوت هستند، آن هم در صورتیکه تیم داری در لیگ بانوان نه فقط هزینه آنچنانی ندارد، بلکه شاید تمام هزینه یک تیم بانوان به اندازه یک بازیکن درجه چندم تیم آقایان هم نشود.
نکته جالب نیز این است که مسئولان ورزش خوزستان دائما در جلسات شان، پُز داشتن سه تیم لیگ برتری و بیش از ۱۰۰ تیم در لیگ های مختلف فوتبال آقایان کشور را می دهند، در صورتیکه فراموش کرده اند که دختران خوزستانی هم در این فوتبال و ورزش سهم دارند و باید به حداقل نیازهای آنها توجه گردد. در این سال ها دختران فوتبالیست استان برای رسیدن به حق شان که همان داشتن یک تیم قوی و آبرومند است، کم درد و رنج نکشیده اند؛ این دختران برای متقاعد کردن مدیران باشگاه ها، نمایندگان استان در مجلس و داشتن حامی در کنار خود، اشک ها ریخته اند و البته وعده های پوچ زیادی را شنیده اند.
گفته می شود، تیم های نفتی خوزستان به سبب مشکلات مالی از عهده تیم داری در بخش بانوان بر نمی آیند و هر چند این نیز توجیهی بیش نیست اما چطور باشگاه فولاد با آن همه امکانات، تجهیزات، بودجه و مدرن ترین ورزشگاه ایران، می تواند در تمام رده های سنی فوتبال آقایان و حتی بتازگی نیز لیگ وزنه برداری تیم داری کند اما به آسانی چشم خودرا به روی این همه استعداد فوتبالی خوزستان در بخش دختران می بندد؟
در صورتیکه باشگاه های سپاهان و ذوب آهن که زیر نظر وزارت صمت هستند و چندین سال است تیم داری های خوبی در لیگ برتر بانوان دارند اما سال ها است که مسئولان باشگاه فولاد نیز که زیر نظر همین وزارتخانه هستند، با جملات تکراری "وجود محدودیت این شرکت در تیم داری در بخش بانوان" دائما از تیم داری در لیگ برتر بانوان شانه خالی می کنند و بی تفاوت از کنار درخواست دختران خوزستانی برای تیم داری می گذرند.
بسیاری از استانها مثل فارس، ایلام، بوشهر و کرمان که منابعی مالی همچون خوزستان ندارند، سال ها است در لیگ برتر بانوان تیم داری می کنند تا بانوان خودرا در کنار آقایان دیده باشند و شاید بها ندادن به دختران فوتبالیست خوزستانی نیز به نوع نگاه مسئولان بر می گردد؛ نگاهی که در خوزستان نسبت به ورزش و فوتبال بانوان چندان خوب نیست و دختران این استان در بسیاری از رشته ها همچون فوتبال با مشکلات بسیاری مواجه اند.
اما شاید وقتی دائما از تساوی حق و حقوق بانوان و مردان و تاثیر ورزش بر سلامتی زنان و به طبع آن داشتن یک جامعه سالم و با نشاط صحبت می شود، بهتر است فوتبال بانوان خوزستان نیز در حاشیه اقدامات و تصمیم گیری های مسئولان ورزش خوزستان نباشد و مسئولان پاسخگو باشند که تا کی دختران این استان باید خانه به دوش بوده و به فکر بازی در اصفهان، بم و... باشند؟
چرا نباید اهرمی برای فشار به باشگاه های متمول استان برای حضور در لیگ بانوان وجود داشته باشد و چرا مسئولان خوزستانی چندین سال است، از این مساله ساده و شعاری می گذرند؟ این دختران، مسئولانی پای کار می خواهند که همراهی شان کنند تا آنها هم برای سربلندی استان شان کاری کنند، کارستان.
البته گله مندی جامعه فوتبال بانوان خوزستان از فدراسیون هم کم نیست. فدراسیونی که نتوانسته از اهرم های خود برای متقاعد کردن باشگاه های متمول لیگ برتری در کشور همچون خوزستان برای تیم داری در بخش بانوان استفاده نماید و بنا بر این نیز هر ساله به خاطر برخی تیم داری های ضعیف، شاهد برگزاری رقابت های لیگ برتر بانوان با کیفیت پایین هستیم.
طی سال های اخیر سکوت مسئولان ورزش خوزستان و باشگاه های لیگ برتری استان در بحث چرایی عدم تیم داری در فوتبال بانوان، بسیار آزاردهنده شده است ولی حالا باید از این مسئولان این سوال را پرسید، آیا زمانش نرسیده که سر از لاک خود خارج کنید و کمی هم دختران فوتبالیست خوزستانی و استعدادهای شان را ببینید، به آنها بها دهید و به تبعیض در تیم داری در بخش فوتبال آقایان و بانوان برای همیشه اختتام دهید؟
یادداشت: پریسا زنگنه منش – ایسنا
منبع: markazisport.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب