چرا لائوتارو مارتینس کاپیتان خوبی برای اینتر است
مرکز اسپرت: لائوتارو مارتینس در شهرآورد مقابل میلان بازوبند کاپیتانی را بست و ریچارد هال معتقد می باشد که هیچ کس به اندازه این مهاجم آرژانتینی روح اینتر را تجسم نمی نماید.
به گزارش مرکز اسپرت به نقل از ایسنا، لائوتارو مارتینس در صورتیکه برتری در شهرآورد میلان در روز یکشنبه با ضربه وی در نیمه اول حتمی شد، سر از پا نمی شناخت. کاپیتان جدید اینتر، ستاره درخشان این تیم بود که پس از آن که میلان اشکرینیار برای پیوستن به پاری سن ژرمن به عنوان بازیکن آزاد از فصل آینده موافقت نمود، جایگزین این ملی پوش اسلواکی به عنوان کاپیتان نراتزوری شد. لائوتارو بعد از پیروزی در شهرآورد اظهار داشت: "من سخت کار کردم و بستن بازوبند موجب افتخار من است."
او به طور قطع تلاش نموده است؛ به ویژه بعد از آنکه با آرژانتین در جام جهانی قهرمان شد و بعد از بازگشت از قطر، ۶ گل در هفت بازی برای تیمش به ثمر رساند. هواداران اینتر امیدوارند که شاهد حضور اسطوره ای در تیم باشند. لائوتارو ۲۵ ساله است و آینده بزرگی دارد. او یک جام جهانی، یک کوپا ایتالیا، یک سوپرکاپ ایتالیا و یک عنوان قهرمانی سری آ را در دست دارد، پس بعد چه؟
لائوتارو در سال ۲۰۱۸ با انتظاراتی به اینتر آمد اما همچنان در سایه مائورو ایکاردی بود. آن زمان، سم کلی، که پادکست فوتبال آرژانتین (Hand Of Pod) را اجرا می کند اظهار داشت: «خورخه سامپائولی روز یکشنبه از روی سکوها تماشا می کرد و جای تعجب نیست که حالا با مارتینس درباره ی نخستین فراخوان تیم ملی بزرگسالان آرژانتین در ماه آتی برای بازی دوستانه مقابل اسپانیا و ایتالیا صحبت می شود. باتوجه به زمان کم آن موقع تا جام جهانی [در سال ۲۰۱۸]، واضح است که این به چه معناست و دشوار است که بگوییم او به راستی نامناسب است، حتی اگر بعید به نظر برسد که در ترکیب اصلی باشد. لیست باشگاه هایی که او را در ماه های اخیر دنبال می کنند، گویای همه چیز است. هیچ محدودیتی وجود ندارد.»
هیچ محدودیتی وجود ندارد! نکته همین است. نکته دیگری که باید در اینجا یادآوری شود این است که همه دیدند که او با ایکاردی چقدر سخت کار کرد و موقعیت های زیادی برای وی فراهم نمود. همه به درستی از رابطه فوق العاده ای که وی در داخل و خارج از زمین با روملو لوکاکو دارد صحبت می کنند که در نهایت موجب شد اینتر فاتح اسکودتویی شود که هیچ گاه فراموش نخواهد شد.
با این حال، لائوتارو به همان اندازه که فداکار است، بی رحم است. او درحال تبدیل شدن به یک فرد فوق العاده بی احساس است اما هنوز هم می تواند یار تمام عیاری برای همه باشد. فقط به رابطه ای که او با ادین ژکو - که فصلی باورنکردنی را پشت سر گذاشت - به وجود آورده نگاه کنید، شکی نیست که بیشتر اینها به نحوه بازی آرژانتینی با او بستگی دارد. هموطن او، خواکین کوریا، نیز هنگام بازی در کنار او با اعتماد به نفس به نظر می رسید.
ساده است: لائوتارو کار را انجام می دهد، او توانایی شگفت انگیزی در متواضع بودن و در عین حال بی رحم بودن دارد. ترکیب عجیبی است. مائورو ایکاردی، آلدو سرنا و یورگن کلینزمن همگی برای گلزنی آماده بودند و می توانستند این امتیاز گلزنی را داشته باشند اما لائوتارو قدر موقعیت بزرگتر و همین طور هدف بزرگ را می داند.
نگرش عملی او شبیه دیگو میلیتو است و این منطقی است برای اینکه تحت آموزش وی در باشگاه راسینگ بود. دادن بازوبند کاپیتانی به او بدیهی بنظر می رسد اما این هنرنمایی استاد سیمونه اینزاگی (سرمربی اینتر) است؛ مسئولیت اضافی بدون شک موجب بهبود لائوتارو خواهد شد، این مرد معتاد به کار است و معنای آنرا می فهمد.
بیایید از زاویه ای دیگر نگاه نماییم. اینتر شخصیت های کامل دیگری دارد که آنان نیز جوان هستند، مانند نیکولو بارلا و فدریکو دی مارکو، اما لائوتارو مدت طولانی تری در باشگاه حضور داشته و سفر خودرا در مه آتزا با سرپرستی لوچیانو اسپالتی آغاز نموده و زیر نظر آنتونیو کونته و اینزاگی ادامه داده است.
به نظر می رسد اینتر در این فصل به ناپولی نخواهد رسید اما اگر کسی بتواند، او خواهد بود. لائوتارو همچنان می تواند تیمش را به قهرمانی بالقوه کوپا ایتالیا و موفقیت بیشتر در لیگ قهرمانان برساند. نراتزوری یکی از بهترین استعدادهای مهاجم اروپا را دارد - اگر نگوییم جهان - و این آرژانتینی ثابت کرده که می تواند در صحنه اصلی اثرگذار باشد.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب